کد مطلب:43076 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:19

گنجینه پرسمان » حديث شناسي

تفسير فراز چهارم تا آخر خطبة هفتاد و پنجم كه هنگاميكه بني اميه علي(ع) را متهم به شركت در خون عثمان كردند، ايراد فرموده، چيست؟

«وَ لَما وَعَظَهُمُ اللهُ بِهِ أَبْلَغُ مِنْ لِساني» [البته پندي كه خدا به آنان داده است از زبان من بليغ‎تر و رساتر است].
اگر مرا انساني مثل خودشان مي‎دانند و نمي‎خواهند حقيقت را از زبان من بشنوند، از خدا بشنوند كه با صريحترين كلام به آنان هشدار داده است
آيا قرآن صريحاً نگفته است:
«وَ الْخامِسَةُ أَنَّ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَيْهِ إِنْ كانَ مِنَ الْكاذِبِينَ» النور/7 [و پنجم اينكه لعنت خدا بر او باد اگر از دروغگويان باشد].
«وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبينَ» المرسلات/15 [در چنان روزي (قيامت) و اي بر دروغگويان].
«فَانْتَقَمْنا مِنْهُمْ فَانْظُرْ كَيْفَ كانَ عاقِبَةُ الْمُكَذِّبِينَ» الزخرف/25 [ما از آن تبهكاران انتقام گرفتيم، ببين عاقبت تكذيب كنندگان به كجا رسيد].
اينست آيات خداوندي و سخنان صريح دانا و تواناي مطلق دربارة دروغ. اي بني‎اميه نابكار كه براي خودكامگي چند روزة دنيا، اين سخنان را هم نمي‎فهميد؟! چرا خون عثمان را به گردن من مي‎اندازيد، مگر با اين دروغ‎ها و تهمت‎ها مي‎توانيد با سكوت سياستمدارانة خود كه دستهايتان را به خون عثمان آلوده كرده است، بشوئي و پاك كني و بگوئي: من نبودم، كه بود؟ تو بودي! آيا در كتاب الهي نديده‎اي:
«وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَري عَلَي اللَّهِ كَذِباً أَوْ كَذَّبَ بِالْحَقِّ لَمَّا جاءَهُ» العنكبوت/68 [و كيست ستمكارتر از كسي كه به خدا افتراي دروغين ببندد و يا حق را كه به او رسيده است، تكذيب نمايد].
«أَنَا حَجيجُ الْمارِقينَ وَ خَصيمُ النّاكِثينَ الْمُرْتابينَ» [منم خصم احتجاج كننده بر آن مردم منحرف كه از دين خارج شدند، و با كساني كه بيعت شكسته و در دين به ترديد افتاده‎اند، خصومت مي‎ورزم].
دليل و برهان من شكنندة منحرفين از دين است و خصومت من با پيمان‎شكنان مبتلا به شك ثابت و غير قابل زوال است.
ابن‎ابي‎الحديد در شرح اين سخنان اميرالمؤمنين(ع) براي اثبات فرمودة آن حضرت «كه بني‎اميه و ديگران همه بر حال من دانا هستند و عذري در عيب‎جوئي دربارة من ندارند» چنين مي‎گويد: «اميرالمؤمنين متذكر مي‎شود كه: علم آنان اقتضاء مي‎كرد كه دربارة او عيب‎جوئي نكنند. براي اينكه مقام و منزلت آن حضرت بالاترين همة منزلت‎ها بود، بطوري‎كه عالي‎تر از آن وجود نداشت. كتاب الهي (قرآن) طهارت او و فرزندان و همسرش (فاطمه(ع)) را در اين آيه: «إِنَّما يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيراً» الاحزاب/33 [جز اين نيست كه خداوند متعال اراده كرده است كه پليدي را از شما اهل‎بيت برطرف و شما را با تطهيري پاكيزه كند]. بيان نموده و فرمودة پيامبر اكرم(ص): (اي علي، نسبت تو با من نسبت هارون با موسي(ع) است، الا اينكه بعد از من پيامبري وجود ندارد).

---

ترجمه و تفسير نهج‎البلاغه ج 11
آية الله محمدتقي جعفري